Ostatni przystanek w tym roku duszpasterskim 2023/24 zgromadził nas w Kościele NMP Królowej Polski w Zaborowie, gdzie proboszczem jest moderator RRN, ks. Krzysztof Rusznica.
Po adoracji Jezusa w Najświętszy Sakramencie i konferencji uczestniczyliśmy w Eucharystii.
Wybrane treści konferencji ks. Jana:
Czy jest w nas jedyna troska, by podobać się Panu? Co jest najważniejsze we Mszy św.?
Wydaje się, że najważniejsza jest nasza wewnętrzna postawa. Trzeba sobie uświadomić, że idąc na Mszę św. jestem niegodziwcem. Wierzę, że Pan Jezus jest, ale nie wierzę, że On mnie miłuje. Uczucie takiej nędzy duchowej jest potrzebne do dobrego przeżywania Mszy św. Pokora i skrucha najbardziej otwierają na łaskę. Pomocą jest otwarcie się na dar zawierzenia się Matce Bożej.
Każdy z nas w każdej chwili może odwrócić się od Boga, może popełnić ciężki grzech, dlatego potrzebujemy codziennie Ofiary Jezusa Chrystusa – odkupienia. Zły łotr w poczuciu swej grzeszności przyznaje się do niej i widzi obok Jezusa. Takiej postawy nam trzeba.
Jezus nie potrzebuje naszego współczucia, chce byśmy zobaczyli jak Go ranimy: „ Ty takiego mnie kochasz, takiego łotra”. Skrucha i wdzięczność robią miejsce dla Jezusa. ( „ ponieważ nasze czyny nie mogą się Tobie podobać, niech nam wyjedna zbawienie Matka Boża”). Maryja może wyjednać nam łaskę zbawienia i owocność Mszy św. Niech to będzie Jej wysiłek: słuchania, śpiewania… niech Ona przyjmuje właściwą postawę uniżenia.
Choć jesteśmy bezbożnikami, nie trzeba się tym zniechęcać. Chrystus oddaje za nas życie, kocha nas, nie brzydzi się nami i nie nabiera do nas dystansu. Mszą św. trzeba żyć, a nie tylko w niej uczestniczyć.
„ Przyjdź Panie Jezu
Przyjdź Matko Boża, bo Cię potrzebuję”
Taka modlitwa zawsze ma sens, choć nie widzę jej skuteczności.
Homilia – ks. Krzysztof
Wiara jest darem, ale co sprawia, że się w nas rozwija? Do wiary potrzebny jest Bóg, potrzebne są sakramenty. Człowiek ciągle nie rozumie, że Eucharystia to centrum życia duchowego.
Wzrost w wierze sprawia modlitwa, która uświadamia nam, że jesteśmy zależni od Boga. Nie mogę się stawiać w miejscu Pana Boga.
Czy taki jaki jestem w kościele, taki jestem w domu, pracy, środowisku?
Świadectwo wiary jest dobrem które czynimy, ale bez Boga takie dobo nie ma sensu.
„Proście, a otrzymacie, aby radość wasza była pełna”
Na Mszy św. modliliśmy się w intencji kapłanów posługujących w naszej wspólnocie, w rocznice przypadających w tych miesiącach ich święceń ; o łaskę świętości, wierności powołaniu i prowadzenie Maryi.
Nasze serca wypełniła wdzięczność za ich posługę: za obecność na dniach skupienia, spotkaniach parafialnych, pielgrzymkach, za kierownictwo duchowe, życzliwość…
Drodzy kapłani! Macie miejsce w naszych sercach, naszej pamięci i modlitwie. Niech Bóg Wam błogosławi, Maryja otula swym płaszczem, Aniołowie strzegą, abyście wybierali Jezusa Chrystusa i Jego Wolę – mówiła Janina Lubera ( anim. diec. ).
Każdy z nich otrzymał „ nazaretańskie ciasteczka”, np.
Wypieki domowe
W rodzinie upieczone, dla ciebie przeznaczone, modlitwą okraszone.
Zjadasz i się najadasz.
z duchową „wkładką”, np.
„ Kto będzie mówił duszom o Mojej Matce? Kto im powie, że nie muszą obawiać się ciemności nocy, gdy Ona jest blisko? Kto im powie, że dusze powierzające się Mojej Matce są pod Jej ochroną i przewodnictwem, prowadzone tą drogą, którą wyznaczyłem dla każdej z nich? Nie ma lepszego sposobu, by wypełnić swoją misję w tym życiu niż oddanie siebie bez reszty Mojej Matce aktem nieodwołalnego i całkowitego zawierzenia” ( In Sinu Jesu )
Jeszcze świadectwa Asi, Gosi, Marzenki i Agnieszki, które w trudnych chwilach zawierzyły Maryi i nie zawiodły się. Przeprowadziła je przez bolesne doświadczenia , którymi dzieliły się, aby dać świadectwo działania Maryi i wspólnoty w ich życiu.
Bardzo wam dziękujemy, nabraliśmy na nowo ducha wiary i ufności.
Jeszcze wspólna agapa i wdzięczni Panu Bogu za każdy w tym roku dzień skupienia, za wspólnotę, kapłanów , animatorów i wszystkich uczestników, z nadzieją na spotkanie na rekolekcjach, a także w nowym roku duszpasterskim, udaliśmy się do swoich parafii.
Chwała Panu!
