Na pierwszym w tym roku duszpasterskim diecezjalnym dniu skupienia spotkaliśmy się w parafii NMP Królowej Polski w Zaborowie. Naszemu spotkaniu przewodniczył moderator RRN Ks. Krzysztof Rusznica – proboszcz parafii w Zaborowie, a towarzyszył mu ks. Grzegorz Guzior z parafii w Bieździedzy.
Zaczęliśmy adoracją Najświętszego Sakramentu, w trakcie której, ks. Krzysztof wygłosił konferencję na temat modlitwy różańcowej. Podstawą do rozważań był List Apostolski „Rosarium Virginis Mariae” papieża św. Jana Pawła II do biskupów, duchowieństwa i wiernych o różańcu świętym.
Kilka głównych myśli, które zostały zasiane w naszych sercach do rozważenia to:
Różaniec, choć ma charakter maryjny, jest modlitwą o sercu chrystologicznym. Różaniec skupia w sobie głębię całego przesłania ewangelicznego, którego jest jakby streszczeniem (prawie wszystkie tajemnice różańca są przedstawione w ewangeliach). Przechodzić z Maryją przez sceny różańca to jakby być w 'szkole’ Maryi, by czytać Chrystusa, by wnikać w Jego tajemnice, by zrozumieć Jego przesłanie.
Maryja jest niedoścignionym wzorem kontemplacji Chrystusa.
Nikt nie oddawał się równie pilnie kontemplowaniu Chrystusowego oblicza, jak Maryja. Oczy Jej Serca skupiły się w jakiś sposób na Nim już w chwili Zwiastowania, gdy Go poczęła za sprawą Ducha Świętego (…) Kiedy wreszcie wydała Go na świat w Betlejem, również Jej oczy cielesne spoglądały czule na oblicze Syna, którego « owinęła w pieluszki i położyła w żłobie » (Łk 2, 7). Odtąd Jej spojrzenie, zawsze pełne adorującego zadziwienia, już nigdy się od Niego nie odwróci. Maryja, jak nikt inny na świecie miała sposobność, aby kontemplować Jezusa od chwili zwiastowania aż do jego śmierci, a nawet później po Zmartwychwstaniu i wylaniu Ducha Św. Przez różaniec możemy kontemplować piękno oblicza Chrystusa i doświadczać głębi Jego miłości.
Kontemplować z Maryją to przede wszystkim wspominać, ale rozumiane jako aktualizować dzieła dokonane przez Boga w historii zbawienia. Aktualizacja ta urzeczywistnia się w szczególny sposób w liturgii: to, czego Bóg dokonał przed wiekami, nie dotyczy jedynie bezpośrednich świadków tych wydarzeń, ale swym darem łaski dosięga ludzi wszystkich czasów. Rozważanie tajemnic różańca w postawie wiary i miłości oznacza otwierać się na łaskę, jaką Chrystus uzyskał dla nas przez swe tajemnice życia, śmierci i zmartwychwstania.
Upodabniać się do Chrystusa z Maryją.
Jak dwóch przyjaciół, którzy często razem przestają, zazwyczaj upodabnia się również w obyczajach, tak też my, prowadząc serdeczne rozmowy z Jezusem i Maryją przez medytowanie tajemnic różańca i rozwijając razem to samo życie przez komunię, możemy, na ile byłaby do tego zdolna nasza małość, stać się do Nich podobni i nauczyć się od tych najwyższych przykładów życia pokornego, ubogiego, ukrytego, cierpliwego i doskonałego.
Po konferencji uczestniczyliśmy w Eucharystii, w trakcie której homilię wygłosił ks. Grzegorz Guzior. Jedną z myśli przewodnich tej homilii była myśl o Bożym postrzeganiu czasu, który nie dzieli się jak dla nas na to co przeszłe, teraźniejsze i przyszłe. Poszczególne wydarzenia w historii są jak punkty na osi czasu (w naszym przypadku drążku od feretronu). Bóg przebywa w nieustannym „tu i teraz” i każdy z nas bez względu na czas, w którym przyszło mu żyć na tej ziemi jest przez Niego widziany w tym Bożym „tu i teraz”. Ks. Grzegorz nawiązał do wątku poruszanego w konferencji o aktualizacji dzieła zbawiania człowieka, która urzeczywistnia się w szczególny sposób podczas Mszy św. Ku naszemu pocieszeniu wspomniał również, że nawet jeśli nie zawsze jesteśmy obecni na mszy św. w pełni, czyli w 100% skupieniu, to już sama nasza obecność w tej przestrzeni łaski sprawia, że ta łaska się na nas wylewa i powoduje nasz wzrost. Ks. Grzegorz przytoczył na koniec anegdotę o kobiecie pragnącej się dostać się do nieba poprzez wypunktowanie wszystkich dobrych uczynków, jakie w jej mniemaniu powinny to niebo zapewnić. W satyryczny sposób przypomniał nam, że choć dobre uczynki warto spełniać to jednak zbawienie człowieka jest łaską i bez pokornej postawy człowieka uznającego swoją małość i proszącego Boga o pomoc sami o własnych siłach się do nieba nie dostaniemy.
Po mszy św. wysłuchaliśmy jeszcze świadectwa Małgorzaty ze wspólnoty w Bieździedzy, która podzieliła się z nami relacją z inauguracji roku formacyjnego RRN. Odbyła się ona 13 października w Gdańsku Oliwie. Zaprosiła również wszystkich chętnych do wysłuchania konferencji i homilii wygłoszonych podczas tej inauguracji. Dla chętnych nagrania można odnaleźć tu: https://www.rrn.info.pl
Dzień skupienia zakończyliśmy smacznym poczęstunkiem, pyszną kawą i herbatą oraz drożdżówkami- za co serdecznie dziękujemy ks. Krzysztofowi.
Wdzięczni Bogu za dobrze spędzony czas w ten piękny słoneczny dzień i w tak pięknym miejscu pełni radości udaliśmy się do swoich parafii.
Chwała Panu!
