Wspólnota Ruchu Rodzin Nazaretańskich w parafii Świętej Rodziny zorganizowała lutowy dzień skupienia. Jak każdego miesiąca w planie znalazły się: Adoracja Najświętszego Sakramentu, możliwość spowiedzi, konferencja, Msza Święta, grupy dzielenia i agape.
Dziękujemy kapłanom za obecność i posługę: ks. Ireneuszowi – gospodarzowi, ks. Grzegorzowi z Bieździedzy, ks. Pawłowi z Nowej Dęby, ks. Stanisławowi z Sanoka, ks. Janowi z Lutczy i ks. Krzysztofowi – moderatorowi – głównemu celebransowi Mszy św.
Dziękujemy animatorom poszczególnych wspólnot: rzeszowskiej, nowodębskiej, sanockiej, cmolaskiej, kolbuszowskiej, z Bieździedzy i z Wiśniowej za przyjazd, udział i zaangażowanie.
Jesteśmy wdzięczni Panu Bogu za ten niezwykły czas łaski i skupienia u progu Wielkiego Postu.
Z konferencji ks. Jana:
Chlebie najcichszy,
otul mnie swym milczeniem
ukryj mnie w swojej bieli,
wchłoń moją ciemność.
Przemień mnie w siebie,
bym jak Ty stał się chlebem x2
Pobłogosław mnie, połam,
rozdaj łaknącym braciom x2
Chlebie najcichszy,
otul mnie swym milczeniem
ukryj mnie w swojej bieli,
wchłoń moją ciemność.
A ułomki chleba,
które zostaną x2
Rozdaj tym,
którzy nie wierzą w swój głód x2
W życiu Jezusa widzimy trzy momenty, kiedy Jego ubóstwo dochodzi do szczytu, kiedy On Bóg- staje się całkowicie zależny i ukazuje się w swej niemocy , jakby w porażce: jest to Betlejem, Kalwaria i Najświętszy Sakrament ( T. Dajczer „ Rozważania o wierze”).
W stajence betlejemskiej mogliśmy niedawno dostrzec cichą obecność miłującego Boga, Boga, który się nie narzuca, pozwala się każdemu zbliżyć i przyjąć. Miłość w odróżnieniu od naszej rzeczywistości nie przytłacza, może wprowadzić człowieka w zachwyt i zdumienie.
Doświadczył tego Zacheusz, który wspiął się na sykomorę, aby zobaczyć Jezusa. Zdumiał się kiedy Jezus zatrzymał się i zawołał go po imieniu.
I do nas mówi Pan Bóg przez wydarzenia „ Chcę się zatrzymać u ciebie”. Bóg jest cichy, pokorny i przebaczający. Nie narzuca się. On jest i milczy. Możemy tego doświadczyć na Eucharystii, w konfesjonale, na adoracji. My też w trudnych sytuacjach powinniśmy szukać w ciszy Jego obecności.
Ks. Tadeusz Dajczer napisał, że każda chwila życia przynosi Jego obecność i jest to moment spotkania się z tą miłującą Obecnością. Pan Bóg z każdą chwilą, trudną czy łatwą wiąże łaskę. Trzeba ciszy, aby wejść w Jego Obecność.
Maryja jest szczególnie obecna na adoracji Najświętszego Sakramentu, Ona Go tuli i swoją miłością towarzyszy Mu. Ona wspiera także nas w czasie modlitwy adoracyjnej. Szatan próbuje nas od tej ciszy odciągnąć.
Spróbuj codziennie usiąść ( bez mediów) i siedząc obserwuj swoje myśli, tak jakbyś obserwował jadący pociąg – tylko nie wsiadaj do niego- pozwól mu odjechać. Pojawiające się myśli, jedna po drugiej oddawaj Bogu, nie zatrzymuj ich, tak jak nie zatrzymujesz pociągu. Bóg w swoim miłosierdziu będzie czuwał nad tobą.
Z homilii ks. Ireneusza
Dzień skupienia to czas refleksji nad swoją wiarą i czas zamyślenia „jak odpowiadam Bogu w swoim życiu”? Dziś słuchając Ewangelii poczuliśmy się zaproszeni na Górę Tabor jak apostołowie. Jezus we Mszy świętej wobec nas się przemienia. Apostołowie zachwycili się Jego przemianą na Górze Tabor. Czy ja zachwycam się Jezusem podczas Eucharystii, Komunii Świętej? Czy wszystko stało się rutyną?: kolejny dzień skupienia, kolejna konferencja, kolejna adoracja…?
Na Górze Tabor Bóg objawia się, tam człowiek spotyka się z Nim. Góra w Biblii to szczególne miejsce. Bóg wypowiada słowa: „ To jest mój Syn Umiłowany”. Jezus objawiając swoje Bóstwo umacnia apostołów. Każdy z nas potrzebuje takiej Góry Tabor w drodze do Jezusa Chrystusa. Górą Tabor w naszym życiu jest nade wszystko Eucharystia, gdzie Jezus przemienia się. Możemy zobaczyć Jego Bóstwo w postaci Chleba Eucharystycznego i przyjąć Go, aby przemieniał nas i naszą codzienność. Górą Tabor są też inne sakramenty, modlitwa, Słowo Boże. One nas umacniają i przemieniają, a przede wszystkim otwierają na Wolę Bożą.
Chwała Panu!
