W DRODZE
DO ŚWIĘTOŚCI
Lektura Duchowa RRN
Czytanie tekstów świętych autorów wprowadza nas w Boży świat, możemy poznawać Boże pragnienia i rozeznawać znaki Bożej Obecności w wydarzeniach dnia codziennego. Możemy ich naśladować w miłości Boga i bliźniego. 10 minut to dobry czas na codzienną lekturę duchową.
Jest wezwaniem do świętości, wprowadza na drogę nawrócenia- drogę radykalizmu wiary. Dla każdego zatroskanego o swoje życie wewnętrzne.
„Jeżeli przeżywasz lęk, np. boisz się cierpienia, śmierci, to też twoja szansa. (…)
Jeżeli pewne sytuacje wywołują u ciebie napięcia, to znaczy, że kryje się jakby
przysypany popiołem diament- twój talent. Co z nim robisz, jak go wykorzystujesz?”
To ulubiona lektura Karola Wojtyły – św. Jana Pawła II, z którą w latach młodości nigdy się nie rozstawał. Ona, Maryja poprowadzi też ciebie.
Może ta lektura zachęci cię do osobistego oddania się Maryi.
Osobisty akt powierzenia Jezusowi swojego życia – poznaj tę lekturę.
Wielu świętych wychowało się na tej lekturze, może pomoże ci jeszcze bardziej poznać Jezusa i przybliżyć się do Niego. Rozczytują się w niej duchowni i świeccy, wszystkim otwiera oczy na to co niewidzialne…
Powtarzające się zdanie „Dobrze Panie, żeś mnie upokorzył…dobrze…” to niezwykła modlitwa autora, która uczy tego co w życiu wewnętrznym najważniejsze… pokory. Może być też naszą modlitwą.
Cudowny „pamiętnik” małej drogi św. Tereski o tym, co Jezus czynił w jej duszy. Przeczytasz ją jednym tchem. Może św. Tereska będzie też twoją patronką w drodze do nieba.
Czytając poznasz Tą, której św. Maksymilian oddał całe swoje życie, dla której żył i pracował, dla której chciał zdobyć cały świat. Mówiono o nim „ Szaleniec Niepokalanej”
Św. Faustyna Nasz św. Jan Paweł II rozsławił św. Faustynę i jej orędzie Bożego Miłosierdzia na cały świat – poznaj je, a urzeknie twoją duszę. Znajdziesz w niej zachętę Jezusa do odmawiania koronki do Bożego Miłosierdzia, nowennę, a także poznasz drogę Faustyny do świętości opowiedzianą przez nią samą. Przeczytasz „od deski do deski”.
Praktyczne wskazówki wprowadzające do życia duchowego. „Na próżno żyje, kto nie usiłuje stać się prawdziwie świętym”. Tymi słowami rozpoczyna się ta najbardziej rozpowszechniona książka.
Droga do życia pobożnego. Książka św. Franciszka Salezego daje odpowiedź na pytanie, czym jest świętość chrześcijańska i jak ją osiągnąć w codziennym życiu. Autor poucza jak się modlić, by nie dopuścić do oschłości w rozmowie z Bogiem, jak uczestniczyć we Mszy św., przeżywać częstą Komunię św…
Dzień za dniem, krok w krok przez ostatnie 4 miesiące życia poznajemy zbliżanie się św. Tereski do śmierci, która nie jest końcem, lecz początkiem pełni.
Środki otwierania się na łaskę każdego dnia
Bycie sam na sam z Jezusem, wsłuchanie się w Jego słowo i odpowiedź na nie, zobaczenie swojego życia w świetle wiary. To czas na podjęcie postanowienia na cały dzień. „Niech twoje rozmyślania i podejmowane podczas nich postanowienia stają się dla ciebie programem życia i programem twojej drogi do świętości.”
Wstań pół godziny wcześniej, aby spokojnie medytować.
„Tak ważne jest, by wzrastała w tobie wiara w Jego miłość, wiara w Jego głód przychodzenia do ciebie w Eucharystii. Kiedy uwierzysz jak bardzo On cię kocha i czeka na ciebie, to poznasz, że Bóg w swojej szalonej miłości ku tobie- jeśli ty opóźniasz swoje przyjście – doświadcza tego , co psychologia nazywa udręką oczekiwania…” ( ks. T. Dajczer )
Każdego dnia możesz oczekiwać spotkania z Jezusem w Eucharystii.
„Dzięki wierze będziesz w czasie Mszy św. odkrywał siebie, swoją grzeszność i potrzebę Odkupienia. Wtedy dostrzeżesz jak bardzo potrzebujesz Jej zbawczego działania w swoim życiu”(ks. T. Dajczer )
Jezus każdego dnia oczekuje na ciebie w Eucharystii.
Czytanie tekstów świętych autorów wprowadza nas w Boży świat, możemy poznawać Boże pragnienia i rozeznawać znaki Bożej Obecności w wydarzeniach dnia codziennego. Możemy ich naśladować w miłości Boga i bliźniego.
10 minut to dobry czas na codzienną lekturę duchową.
Nawiązywanie częstego kontaktu z MB, odwoływanie się do Niej w codziennych zdarzeniach, pytanie Jej o Wolę Bożą.
Naśladuj Maryję w Jej pokorze przed Bogiem i służbie drugiemu człowiekowi.
Jest modlitwą, która pozwala na stawanie w prawdzie przed Bogiem by poznać swoją grzeszność i Bożą Miłość.
Codzienny rachunek sumienia pozwala pełniej i bardziej realnie widzieć w naszym życiu Boga, Jego prowadzenie i Jego obecność w wydarzeniach, osobach, a także naszą odpowiedź w konkretnych sytuacjach dnia codziennego.
Pogłębianie życia wewnętrznego wymaga od członków Ruchu współpracy z kapłanem, mogącej przyjąć formę kierownictwa duchowego, które ułatwia odczytywanie znaków Ducha Świętego. Duch Święty jest tym właściwym kierownikiem duszy, a kapłan stara się przede wszystkim wsłuchać w głos Boga tak, aby nie uprzedzać działania łaski.
Schemat rozmyślania wg metody sulpicjańskiej
Wierzę, Boże, że jesteś przy mnie…
że ogarniasz mnie swoją miłującą obecnością…
Przepraszam Cię, Jezu, za moje niewierności…
za to, że ciągle tak mało Cię kocham…
Sam z siebie nie potrafię się modlić,
proszę o dar modlitwy Ciebie, Duchu Święty, Duchu Łaski
i światła, Uświęcicielu dusz, Ojcze ubogich…
- Adoracja. Jezus przed moimi oczyma
– Czytam wybrany tekst i refleksyjnie próbuję pojąć słowa skierowane do mnie:
jak mam je rozumieć…
co Jezus chce mi przez nie powiedzieć…
– Wsłuchuję się w Jego słowa..
– Wolą i uczuciem angażuję się w przeczytany i przemyślany tekst
– Stosownie do przeczytanych treści próbuję wyrazić swoje pragnienia i uczucia:
adorację…uwielbienie…wdzięczność…radość…
Patrząc na siebie i widząc, jak daleko mi do realizowania
w życiu słów Jezusa, staram się wyrazić Mu swoja skruchę…
- „Komunia” z Jezusem. Jezus w moim sercu
– Próbuję przemyśleć i przemodlone treści duchowo uwewnętrznić, uczynić je swoimi
– Oczekuję, by Jezus przyszedł do mnie i zaszczepił we mnie to wszystko, co zawarł w swoich słowach
– Próbuję uczestniczyć w Jego uczuciach… pragnieniach…
Jezu, chcę, by Twoje myśli, pragnienia, bóle stawały się moimi myślami, pragnieniami, bólami…
Wejdź w moje „ja”, zabierz moją wolę dla siebie…
Chcę Ci oddać moje serce…
Chcę znikać w Tobie i dla Ciebie…
- Współpraca. Jezus w moich rękach
– Treści przemyślane i przeżyte z Jezusem mają wydać owoc, słowa, w które się wsłuchiwałem, mają stać się „ciałem”
– Jaki konkretny kształt mają one przybrać w moim życiu…?
– Próbuję sformułować konkretne postanowienia
Duchu Święty spraw, bym współpracował z Twoją łaską… ja sam nie potrafię się zmienić, nawrócić…
Chcę tego, do czego mnie wzywasz, ale z Tobą i w Tobie…
Przepraszam Cię, Panie, za wszystkie zawinione roztargnienia
i niewierności w czasie tej modlitwy…
Dziękuję Ci za otrzymane łaski…
Owoce tej modlitwy zawierzam Tobie, Maryjo, byś je chroniła i ogarniała swoim wstawiennictwem…
Akt Oddania się Matce Bożej na wyłączną służbę Kościołowi
Ten Akt oddania zawiera w sobie istotę duchowości Ruchu Rodzin Nazaretańskich (zob. Statut Stowarzyszenia Ogólnopolskiego Ruch Rodzin Nazaretańskich, Art.6 ust.8).
Ja……………………………………
składam wobec Boga w Trójcy Jedynego
na ręce mojego spowiednika, akt oddania się Maryi na wyłączną służbę Kościołowi.
Świadomy mojej wolności i godności dziecka Bożego, równocześnie głęboko przeświadczony o mojej duchowej nędzy, pragnę w postawie ubogiego w duchu – żebraka ewangelicznego
żyć na wzór św. Jana Apostoła w komunii z Maryją.
Ufam, że to Ona będzie żyła we mnie i za mnie,
na obraz i podobieństwo swego Syna,
posłusznego woli Ojca aż do śmierci i to śmierci krzyżowej.
Wierzę, że w ten sposób ostatecznie już nie ja będę żył, ale Chrystus we mnie, za mnie i przeze mnie.