9 października 2021 r. Ojciec Święty Franciszek otworzył w Rzymie XVI Zwyczajne Zgromadzenie Ogólne Synodu Biskupów na temat:
“W STRONĘ KOŚCIOŁA SYNODALNEGO – KOMUNIA, UCZESTNICTWO, MISJA”.
Stajemy przed Tobą, Duchu Święty,
zgromadzeni w Imię Twoje.
Z Tobą jedynie, który nas prowadzisz;
zamieszkaj w naszych sercach,
naucz nas drogi, którą mamy iść
i jak mamy nią podążać.
Jesteśmy słabi i grzeszni;
nie dozwól, abyśmy wprowadzali nieład.
Nie pozwól, by niewiedza sprowadziła nas na niewłaściwą drogę,
albo stronniczość wpływała na nasze działania.
Niech w Tobie odnajdziemy naszą jedność,
abyśmy mogli razem podążać do życia wiecznego,
i abyśmy nie zbaczali z drogi prawdy
i tego, co jest słuszne.
O to wszystko prosimy Ciebie,
który działasz w każdym miejscu i czasie,
w komunii Ojca i Syna,
na wieki wieków.
Amen.
Stajemy przed Tobą, Duchu Święty,
zgromadzeni w Imię Twoje.
Z Tobą jedynie, który nas prowadzisz;
zamieszkaj w naszych sercach,
naucz nas drogi, którą mamy iść
i jak mamy nią podążać.
Jesteśmy słabi i grzeszni;
nie dozwól, abyśmy wprowadzali nieład.
Nie pozwól, by niewiedza sprowadziła nas na niewłaściwą drogę,
albo stronniczość wpływała na nasze działania.
Niech w Tobie odnajdziemy naszą jedność,
abyśmy mogli razem podążać do życia wiecznego,
i abyśmy nie zbaczali z drogi prawdy
i tego, co jest słuszne.
O to wszystko prosimy Ciebie,
który działasz w każdym miejscu i czasie,
w komunii Ojca i Syna,
na wieki wieków.
Amen.
W sobotę, tj. 30 października 2021r. odbyło się spotkanie przedstawicieli ruchów, stowarzyszeń, grup, wspólnot, świeckich i kapłanów z ks. bp Janem Wątrobą poświęcone tematowi „Ku Kościołowi Synodalnemu”. Zgromadziliśmy się na wspólnej Eucharystii, wysłuchaliśmy wykładu dotyczącego Wademecum Synodalnego i modlitwą do Ducha Świętego – przewodnika Synodu, weszliśmy na drogę synodalną w ramach diecezji.
Z homilii bpa Jana Wątroby
„ Nie odrzucił Bóg swojego ludu, który wybrał przed wiekami’(Rz11,1-2a.11-12.25-29)
Święty Paweł cierpi, że jego lud odrzuca Jezusa. Widzi też w tym odrzuceniu dobro. Przez to, że Izraelici odrzucają Ewangelię, poganie mogą tej łaski dostąpić: „Bo dary łaski i wezwanie Boże są nieodwołalne”. Św. Paweł wierzy, że przyjdzie czas, kiedy do Kościoła wejdzie jego naród, którego kochał. Wiemy, że Bóg nie opuszcza wybranych choć dopuszcza na nich doświadczenia. Podobnie Pan Jezus kochał tych (faryzeuszy), którzy czyhali na jego życie i zastawiali pułapki. Piętnuje ich, ponieważ chce ich nawrócenia, chce, by poszli za Nim. Kochał ich i dlatego mówił prawdę w oczy. Wykorzystywał wszystkie okazje, aby ich pouczyć i okazać im wyrazy miłości.
„Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się uniża, będzie wywyższony”
(Łk14,1.7-11)
Dziś Pan Jezus chce nas czegoś nauczyć podejmując temat uniżenia i pokory. Pan Jezus cały czas swej działalności buduje Kościół, pierwszą wspólnotę „Lecz gdy będziesz zaproszony, idź i usiądź na ostatnim miejscu”. On sam się uniża „Uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokornego serca”.
Drogą do Jezusa jest pokora, uniżenie, służba, ostatnie miejsce i świadomość, że na tej drodze inni mogą nas wyprzedzić. Sami nie wszystko wiemy, potrzebujemy światła Ducha Świętego. Trzeba pozwolić, by Duch Święty działał w nas i przez nas. Dary, które otrzymaliśmy wykorzystujmy do budowania Mistycznego Ciała Chrystusowego. Źródłem tej powinności jest Chrzest Święty.
Wszyscy jesteśmy zaproszeni do udziału w synodalnej drodze.
Modlitwa za Synod
Stajemy przed Tobą, Duchu Święty,
zgromadzeni w Imię Twoje.
Z Tobą jedynie, który nas prowadzisz;
zamieszkaj w naszych sercach,
naucz nas drogi, którą mamy iść
i jak mamy nią podążać.
Jesteśmy słabi i grzeszni;
nie dozwól, abyśmy wprowadzali nieład.
Nie pozwól, by niewiedza sprowadziła nas na niewłaściwą drogę,
albo stronniczość wpływała na nasze działania.
Niech w Tobie odnajdziemy naszą jedność,
abyśmy mogli razem podążać do życia wiecznego,
i abyśmy nie zbaczali z drogi prawdy
i tego, co jest słuszne.
O to wszystko prosimy Ciebie,
który działasz w każdym miejscu i czasie,
w komunii Ojca i Syna,
na wieki wieków.
Amen.
Z Vademecum
Synodu o synodalności
Synodalność oznacza przede wszystkim specyficzny styl, który określa życie i misję Kościoła, wyrażając jego naturę jako wspólną podróż i gromadzenie się jako Ludu Bożego powołanego przez Pana Jezusa w mocy Ducha Świętego do głoszenia Ewangelii. Synodalność musi wyrażać się w zwyczajnym sposobie życia i pracy Kościoła.
Cały Lud Boży posiada wspólną godność i powołanie wynikające z chrztu świętego. Wszyscy na mocy naszego chrztu jesteśmy wezwani do aktywnego uczestnictwa w życiu Kościoła. W parafiach, małych wspólnotach chrześcijańskich, ruchach świeckich, wspólnotach zakonnych i innych formach komunii, kobiety i mężczyźni, młodzież i osoby starsze, wszyscy jesteśmy zaproszeni do słuchania siebie nawzajem po to, aby usłyszeć natchnienia Ducha Świętego, który przychodzi, by przewodzić naszym ludzkim wysiłkom, tchnąć życie i dynamizm w Kościół oraz prowadzić do głębszej komunii dla dobra naszej misji w świecie. Gdy więc Kościół wyrusza w synodalną drogę, musimy dążyć do zakorzenienia w doświadczeniu autentycznego słuchania i rozeznawania na drodze stawania się Kościołem, do jakiego wzywa nas Bóg.
Temat Synodu brzmi: „Ku Kościołowi synodalnemu: komunia, uczestnictwo i misja”.
( z wykładu p. Rafała)
W Synodzie nie mamy reformować Kościoła, ale słuchać co Duch Święty do nas mówi.
Głową Kościoła jest Chrystus i tylko z Nim możemy coś zmienić w Kościele, nie Kościół. Przewodnikiem drogi synodalnej jest Duch Święty.
Trzy słowa – klucze Synodu:
Komunia – współuczestnictwo, współpraca i współdziałanie wspólnot. Nie możemy działać w pojedynkę, ale razem. Razem słuchać, rozmawiać, modlić się. Wszyscy mamy jakąś rolę do odegrania w rozeznawaniu i przeżywaniu wezwania Boga dla Jego ludu.
Uczestnictwo: Wezwanie wszystkich, którzy należą do Ludu Bożego – świeckich, konsekrowanych i duchownych – do zaangażowanego ćwiczenia się w głębokim i pełnym szacunku słuchaniu siebie nawzajem. Tak uczestniczyć w życiu Kościoła, by inni mogli zapytać:
„Czy mogę zapisać się do waszej wspólnoty?” Uczestniczyć w życiu Kościoła lokalnego to dzielić się swoim doświadczeniami z innymi wspólnotami.
Misja: Kościół istnieje po to, by ewangelizować. Nigdy nie możemy być skoncentrowani na sobie. Naszą misją jest dawanie świadectwa o miłości Boga pośród całej rodziny ludzkiej.
Wszyscy jesteśmy chrześcijanami, choć niektórzy świeckimi, a niektórzy kapłanami. Współpraca powinna prowadzić do wspólnej odpowiedzialności za Kościół.
„Bożym sposobem działania jest bliskość, współczucie i czułość”/papież Franciszek/
